انتخاب گره های مطمئن برای توزیع محتوا با استفاده ازخوشه بندی و نگهداری تاریخچه میزان اعتماد در گره های سرخوشه در شبکه های manet

شبکه های موردی سیار (manet)، گروهی از گره های سیار می باشند که بدون نیاز به داشتن زیرساخت های ثابت شبکه و یا مدیریت متمرکز، امکان برپایی سریع یک محیط ارتباطی را فراهم می کنند. این شبکه ها در آینده کاربران موبایل را قادر خواهند ساخت تا با استفاده از ارتباط بی سیم مستقیم موبایل به موبایل محتواهای مورد استفاده خود را به اشتراک گذاشته و توزیع نمایند. از آنجائیکه این نوع شبکه ها نیازمند استفاده از محیط های باز می باشند و از هیچ نوع روال صریحی برای کنترل عضویت گره ها بهره نمی برند، بنابراین انتخاب گره های مناسب برای تعاملات بین گره ها یک چالش بزرگ می باشد. گره ها همواره باید با همسایگان خود برای رسیدن به هدف تعامل داشته باشند، بنابراین این احتمال وجود دارد که برخی از گره های همسایه رفتاری خصمانه داشته باشند. دستگاه های موبایل منابع محدودی (از جمله: توان باتری، قدرت پردزاش و پهنای باند) دارند، در نتیجه نباید این منابع را برای محتواهای مشکل دار و بدخواهانه هدر داد. همچنین بررسی میزان قابلیت اعتماد گره ها نباید خود عاملی برای مصرف بیش از حد منابع دستگاه های موبایل باشد و باعث افزایش سربار محاسباتی و ترافیک شبکه گردد. طرح های پیشنهادی زیادی در مورد ارزیابی میزان اعتماد و انتخاب گره های مطمئن برای شبکه های موردی سیار وجود دارد. اکثر این مدل ها بر اساس انتخاب گره با بالاترین میزان اعتماد برای شرکت در تعاملات می باشند، که موجب می شود یک گره اغلب در تعاملات، بیشترین حضور را داشته باشد، در نتیجه منابع گره های عضو شبکه بصورت منصفانه مورد استفاده قرار نمی گیرد. مکانیزم ارزیابی میزان اعتماد بلادرنگ و انتخاب گره های احتمالی برای توزیع محتوا تا حدودی این مشکل را برطرف نموده است. در این مکانیزم بعد از اتمام یک تعامل گره شرکت کننده در تعامل یک پیغام حاوی نظر خود در مورد میزان اعتماد گره ارائه دهنده محتوا برای سایر گره های عضو شبکه ارسال می کند. مدل ذکر شده اگرچه این امکان را فراهم می کند که گره ها قبل از شروع یک تعامل از میزان اعتماد سایر گره ها اطلاع یابند، ولی ارسال بسته های حاوی نظر هر گره بعد از خاتمه تعامل برای سایر گره ها موجب افزایش ترافیک شبکه می گردد. همچنین به علت ذخیره نظرات سایر گره ها در هر گره عضو شبکه، مصرف حافظه گره ها نیز زیاد می باشد. در روش پیشنهادی این پایان نامه، مدل ارزیابی میزان اعتماد بلادرنگ به عنوان مدل پایه تحقیقات این پایان نامه با ادغام شدن با مدل خوشه بندی، بهبود داده شده است. به اینصورت که نظر یک گره بعد از اتمام یک تعامل فقط در گره سرخوشه ذخیره می گردد. با ارزیابی نتایج شبیه سازی روش این پایان نامه و مقایسه آن با مدل اصلی مشخص گردید که تغییرات صورت گرفته باعث کاهش ترافیک شبکه و مصرف حافظه گره ها و همچنین باعث بهبود دقت انتخاب گره های قابل اعتماد برای تعامل و ارتقاء بهبود کیفیت سرویس توزیع محتوا می گردد.